Erena

(ten Erena)

Imię zamorskie, tradycyjne dla kraju jego pochodzenia. Mówi ( z ciepłym uśmiechem na ustach), że matka i ojciec oboje zawsze je lubili, więc nadali je pierworodnemu. W tym kraju końcówka -a jest charakterystyczna dla rodzaju męskiego.

Stawia najpiękniejsze w świecie, o precyzyjnie zdefiniowanym wyglądzie, n (z dwoma kropkami zamiast tej malutkiej laseczki po lewej stronie)

Kiedy nie ma wiele czasu, podpisuje się samą literą n, jako małą literą. Mówi, że ma to wskazywać na skrótowy charakter tej sygnatury. 

Ma sporo młodsze rodzeństwo  (za wyjątkiem jednego niewiele młodszego brata [małomównego i nietowarzyskiego, ale niebojącego się pracy, lojalnego i odpowiedzialnego brata).

Sam Erena jest wyjątkowo surowy zarówno dla siebie, jak i dla innych. Jeśli w grę wchodzi zadanie wszystko musi chodzić jak w zegarku.

Lubi sprawdzać swoją sprawność, jeśli podoła wyzwaniu pozwala sobie na uśmiech zadowolenia.